Η τελευταία Τετάρτη του Μαΐου θεσπίστηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Multiple Sclerosis International Federation (MSIF) ως Παγκόσμια Ημέρα για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας από το 2009. Υπολογίζεται ότι 2,5 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως πάσχουν από τη νόσο, εκ των οποίων τα 500.000 βρίσκονται στην ΕΕ και τα 10-12.000 στην Ελλάδα. Αποτελεί αυτοάνοση νευροεκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η Σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, παρουσιάζει ποικιλία τόσο προς τα συμπτώματα όσο και προς τον τρόπο που εκδηλώνονται αυτά. Βασικά συμπτώματα της νόσου είναι :

• Μυϊκή αδυναμία (ατροφία)
• Μυϊκή υπερτονία
• Διαταραχή ισορροπίας (αστάθεια)
• Διαταραχή αισθητικότητας
• Νυσταγμός, αταξία, και τρόμος  (παραγκεφαλιδική νόσος)
• Διαταραχή όρασης ( θάμβος όρασης, διπλωπία)
• Κόπωση
• Ψυχιατρικές και ψυχολογικές διαταραχές
• Επίταση αντανακλαστικών
• Ορθοκυστικές διαταραχές
• Σεξουαλική δυσλειτουργία

Με τις ακραίες θερμοκρασίες (ζέστη ή κρύο) παρατηρείται επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Τα συμπτώματα εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο στο κάθε ασθενή επηρεάζοντας την λειτουργικότητα του και τη ποιότητα της ζωής του.

Η φυσικοθεραπεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στην θεραπευτική αντιμετώπιση των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας. Ο φυσικοθεραπευτής αξιολογεί τα συμπτώματα και τη βαρύτητα με την οποία επηρεάζουν τη λειτουργικότητα και την ανεξαρτησία του ατόμου και με όπλο τη θεραπευτική άσκηση καταρτίζει εξατομικευμένα θεραπευτικά προγράμματα άσκησης. Οι διατάσεις, η ενεργητική άσκηση, οι ασκήσεις με αντίσταση, η αερόβια άσκηση, η επανεκπαίδευση βάδισης και ισορροπίας, η υδροθεραπεία, ο ηλεκτρικός ερεθισμός αποτελούν τα μέσα της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης.

Είναι σημαντικό να τονισθεί πως η ποικιλία των συμπτωμάτων καθιστά τον κάθε ασθενή ξεχωριστή περίπτωση. Κρίνεται απαραίτητη η εξατομίκευση του κάθε προγράμματος θεραπευτικής άσκησης  ανάλογα με τη λειτουργική  ικανότητα.

Η σωστή φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση, η εξατομικευμένη συνταγογράφηση της θεραπευτικής άσκησης και η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση συνεισφέρει στη διατήρηση και βελτίωση της λειτουργικότητας,  βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας.